ತ್ರಿ-ಕಾಲ-ಸತ್ಯ!

 ಕಾಲ ಒಂದಿತ್ತು
ಕಾಲುಗಳು ನಿಂತಿತ್ತು
ಕಾಲ ಬಂದಾಯ್ತು 
ಕಾಲು ಮುರುದು ಬಿದ್ಧೋಯಿತ್ತು 

ಕೂತರೇನಂತೆ ಕೆಳಗೆ
ಕೊಳೆತು ನಾರದಂತೆ 
ಕುಳಿತವರು ನನ್ನ ಮೇಲೆ
ಕಳೆತು ಮಾಜಿ ಆದಂತೆ 

ಕಳೆದು ಹೋದ ಸಮಯ
ಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ 
ಕಳಚಿದ ಕುರ್ಚಿ ಕಾಲುಗಳು
ಕೂಡಿಸಿದರೂ ಮುಂಚಿನಂತಾಗೋದಿಲ್ಲ 

ಹೃದಯ ಮಿಡಿದಿದೆ

 ನನ್ನ ಉಸಿರಲಿ
ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿದೆ, 

ನನ್ನ ಕನಸಲೂ
ದಿನವೂ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕಿದೆ.
ಹೃದಯ ಮಿಡಿದಿದೆ.

ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ನಾನು ಕೂಗಿ ಕರೆಯುವೆ
ನೆನೆದು ನನ್ನ ನೀನು, ಬಾ ಇಲ್ಲಿಗೆ
ಮಂಜು ಮುಸುಕಿದೆ ಇಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ

ದೂರ ಹೋದರೇನಂತೆ ಇರುವೆ ಇಲ್ಲಿಯೇ
ಬೇರೆ ಯಾಗುವ ಮಾತಿಲ್ಲ ಬಾ ಮೆಲ್ಲಗೆ
ನಿನಗಾಗಿ ಹಗಳಿರಿಲು  ನಾ ಕಾಯುವೆ 

ಎಲ್ಲಿದ್ದರೇನಂತೆ ನೀ ಇರುವಲ್ಲಿಯೇ
ಒಮ್ಮೆ ಕೂಗು ನನ್ನ ಬರುವೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು  ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆ .